افکار یک زندانی

« الدنیا سجن المومن »

افکار یک زندانی

« الدنیا سجن المومن »

افکار یک زندانی

امام صادق (علیه السلام):
«بنویس و علمت را در میان دوستانت منتشر ساز و چون مرگت رسید آن ها را به پسرانت میراث ده زیرا برای مردم زمان فتنه و آشوب میرسد که آن هنگام جز با کتاب انس نگیرند.»
اصول کافی، باب فضیلت نوشتن، حدیث یازدهم.

۲ مطلب در مرداد ۱۳۹۳ ثبت شده است

بگذار تا کودکان غزه را به خاک و خون بکشند، مگر درخت حقیقت جز با خون مظلومان قد می کشد؟ مگر خواب زده های عصر مدرنیته را، جز با فریاد های مادران شهدا می توان بیدار کرد؟ آن دم که صدای منطق در هیاهوی شیپور مزدوران شیاطین به گوش نمی رسد مگر جز با پاشیدن خون گلوی کودکی مظلوم می توان دهان یاوگویان جهانی را -که به دفاع از حقوق یهودیان زبان می چرخانند- در هم شکست؟

تصویر مظلومیت این قوم همان حقیقت عریانی است که کسی توان انکار آن را نخواهد داشت. برای کودکان غزه نگریید، اینان رسولانی مأجورند که از سوی پروردگار خویش فرمان گرفته اند تا گرد غفلت از چهره ی انسانیت بزدایند. هرگز مپندارید که اینان در کشاکش روزگار در محاصره ی حرامزادگان گرفتار آمده اند نه؛ بی شک به عملی صالح که پدرانشان در گذشته های دور یا در جهان پیشین بدان اراده نموده اند، خداوند اینان را به رسالتی ابدی برگزیده است. گویی قلوب انسان ها آنچنان سیاه شده بود که دیگر توان مبارزه با شیاطین را نداشت و خدا از میان بندگانش به کودکان اکتفا نمود و چنان حکیمانه روح آزاد این فرزندان محمد صل الله علیه و آله را در برابر فرزند نامشروع شیطان قرار داد که تمام  نخوت او یکباره در هم شکست.

بکشید و این حنجره های به سخن نیامده را از هم بدرید و آنچنان از این خونابه ها بنوشید تا جنهم به یکباره در میان بند بند ظلمت و سیاهیتان زبانه بکشد و طلوع صبح را به جهانیان نوید بخشد.

کودکان غزه پیش از آنکه دست در گیسوی زندگانی کشند با او وداع کردند تا از جهان، فردایی سپید را روایت کنند که دیگر در آن هیچ کودکی زیر چکمه های دروغ و ثروت کشته نشود؛ و بی شک، چنین خواهد شد.

۰ نظر ۰۲ مرداد ۹۳ ، ۱۸:۱۸
زندانی زندانی

دریای خونی که امروز تمدن غربی در سرزمین مقدس فلسطین به راه انداخته است، آیینه ی صافی است که می توان در آن فردای جهان را به نظاره نشست.

قدرت های انسانی انسان محور ، همواره حکومت خویش را بر ستون های محاسبات ناقص بشری بنا می کنند و از این رو همواره به وسیله ی عمل توحیدی  محکوم به زوال می گردند.

عمل توحیدی عملی است که یک موحد راستین در آن چشم از اسباب زمینی فرو می بندد و دل خویش را به ریسمان نادیدنی ایمان -که از آسمان آویزان شده است- گره می زند. و دراین هنگامه است که می توان پیشاپیش با طمأنینه این آیه را زمزمه کرد: کَم مِن فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَت فِئَةً کَثیرَةً بِإِذنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصّابِرینَ.

بزرگترین دستاویز ابرقدرت های امروز جهان همانند پیشینیانشان در تاریخ، پیش بینی وقایع عالم است تا پیش از آنکه حرکتی در برابر آنان شکل یابد آن را نابود کنند. گذشتگان با جادو، تعبیر خواب و نجوم چنین می کردند و ابرقدرت های دروغین امروز با علم و تکنولوژی. و گویی تکبر خواب آلوده ی این طواغیت نیز سرچشمه در همین خیال باطل دارد.

اما این خداوند است که به قدرت خویش بندگانش را در راه عمل توحیدی یاری می رساند تا قدرت پوشالی مستکبرین را در هم بکوبد.

انقلاب اسلامی به پرچمداری موحدی به نام خمینی کبیر در عصر جدید، نوید بخش این حقیقت بود. بی شک هیچ متفکر و هیچ سیاستمداری تحقق انقلاب اسلامی را به این سرعت پیش بینی نمی کرد. این رشته امروز در غزه سر برآورده است و مجاهدان و مبارزان آموخته اند که با عمل توحیدی می توان بر اسباب بی مایه ی منکران فائق آمد.

و بی شک آینده زمین را همین عمل توحیدی موحدان  رقم خواهد زد. و منکران هر بار در محاسبات خود خدا را نخواهند دید و باز چنان که سنت الهی بر آن رفته است دچار شکست خواهند شد.

وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ
۰ نظر ۰۱ مرداد ۹۳ ، ۱۵:۳۷
زندانی زندانی