افکار یک زندانی

تحقق رویای هر کسی دوران پادشاهی اوست و اگر رویای شب های سپید آدمی سفر به سرزمین آسمانی کربلا باشد آنگاه می شود برای دو سه روزی پادشاه دنیای خود باشی، پادشاهی بی هیچ حکومت و مردمی، بی هیچ فرمان بر و فرمان فرمایی، پادشاهی بی دغدغه ی هیچ دشمن و هیچ جانشینی.این است که سفر به کربلا حس ناب پادشاهی را در عمق جان عاشقانش جای میدهد.

اصلا دلت نمی خواهد به هیچ بنی بشری بیندیشی و به هیچ تبختری اعتنا نمایی. تو پادشاه خودت هستی و سرزمینت اشغال ناشدنی است.روی ابرها راه می روی و حتی آنچنان عمیق و مقتدری که اندوه بازگشت هم قلعه ی وجود تو را تسخیر نخواهد کرد.

من هم اکنون در دوران پادشاهی این نامه را می نویسم، پس سلام بر سرزمینی که تنها یک پادشاه دارد و هزاران پادشاه دیگر و درود بر دوران بی اندوهی که تا ابد در خاطر هر عاشقی پا برجاست.

نوشته شده در سرزمین کربلا.