افکار یک زندانی

« الدنیا سجن المومن »

افکار یک زندانی

« الدنیا سجن المومن »

افکار یک زندانی

امام صادق (علیه السلام):
«بنویس و علمت را در میان دوستانت منتشر ساز و چون مرگت رسید آن ها را به پسرانت میراث ده زیرا برای مردم زمان فتنه و آشوب میرسد که آن هنگام جز با کتاب انس نگیرند.»
اصول کافی، باب فضیلت نوشتن، حدیث یازدهم.

۴ مطلب با موضوع «آرمان فلسطین» ثبت شده است

در خبرها آمد که رئیس جمهور مستقر جمهوری اسلامی ایران در جمع هوادارانش گفته است که هر بار که ما مرگ بر اسرائیل می گوییم، اسرائیل پول بیشتری از آمریکا می گیرد و لذا با هر مرگ بر اسرائیل، ما او را قوی تر ساخته ایم.

از چند منظر می توان به این فاجعه نگاه کرد. مسئله اول این است که آیا آقای رئیس واقعا فهمشان از مسائل بین الملل و رابطه ی رژیم منحوس و سگ صفت اسرائیل با آمریکای جهان خوار در همین حد است؟ یعنی آن روزی که دودمان فاسد پهلوی کاسه لیسی اسرائیل و آمریکا را می کرد، اسرائیل هر روز ضعیف تر می شد؟ آیا قرار است برخی نیز پا در راهی بگذارند که نهایتش را مردم در 22 بهمن 57 نشان داده اند؟ چه کسی می تواند رابطه ی افول قدرت صهیونیست ها در منطقه ی غرب آسیا، با ظهور شعار مرگ بر اسرائیل در انقلاب اسلامی را منکر شود؟ آن روز که خمینی کبیر دست موسایی خود را از جیبش خارج نمود، اسرائیل تمام اعراب منطقه را با همه ی امکانات مادی، تسلیحاتی و وفاق سیاسی آن روز اعراب- در شش روز شکست داده بود، آن روز که خمینی فریاد توحید سر داد و خدا به واسطه ی او قلوب مومنین را بیدار ساخت، اسرائیل شب ها در غفلت مسلمین خواب فرات را می دید، آن روز که پهلوی در دوران آوارگی سزای یاوه گویی های ممتدش را پس می داد، اسرائیل پا به خاک لبنان نهاده بود و عملا فلسطینیان با از دست دادن امید مبارزه ی مسلحانه، شرف خویش را به قیچی کمپ دیوید سپرده بودند. آری راهی را که محمدرضا پهلوی به انورسادات نشان داد به نقطه ی نابودی هر دوی آن ها ختم شد. آن روزها کسی مرگ بر اسرائیل نمی گفت، آن روزها مرد حکیمی اسرائیل را کودک کش خطاب نمی کرد، اما اسرائیل هر روز بیشتر در حمایت دوستان حرام لقمه ی خود در سرزمین های اسلامی پیش می آمد. تاریخ را نمی شود عوض کرد حتی اگر کتاب تاریخ را وارونه بخوانید.

مسئله دوم اما حرفی است که نمی توان آن را باور کرد. اصلا نمی توان فهمید که کسی برای منافع چند روزه ی دنیای خود به آرمان فلسطین و کودکان در خون غلتیده ی آن پشت کند، اصلا باورش محال به نظر می رسد که کسی دست کمک به سوی صهیونیست ها دراز کرده باشد، اصولا محال می نماید که انسانی در این حد، تمام آخرت خود را برای رسیدن به یک صندلی چهارساله فروخته باشد.

نه، هیچ کس حتی گمانش هم به جنبه ی دوم ماجرا نمی رود، به نظر می رسد که سردرگمی آقای رئیس جمهور در اداره ی کشور، خاطر ایشان را مشوش نموده و ناخودآگاه عنان سخن از دستشان خارج شده است و سخنی را به خطا گفته اند. اما باید هوشیار بود، باید یک چند به تاریخ رجوع کرد و سرنوشت مبارزانی را که در کمپ دیوید، اسرائیل را به رسمیت شناختند بازخواند، باید اندیشید که مگر مرگ آغاز حیات ابدی انسان نیست و آدمی محکوم به پاسخ گویی به هر سخن و بیانی نخواهد بود؟ عزت و ذلت به دست خدای متعال است و اوست که هر که را بخواهد عزیز می کند و هر که را نه، به حال خود وا می نهد، پس پناه به خالق هستی از دست بردن در خون کودکان معصومی که جرمشان محبت محمد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم بود.

۰ نظر ۱۸ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۳۰
زندانی زندانی

ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم

پس از چندی غوغای بی صفتان، امروز خبر پیروزی مقتدرانه ی امت مقاوم فلسطین پرده ی گوش مستکبران را از هم درید و شیپور مزدورانشان را خاموش نمود.

عمق این شکاف بر پیکره ی کفر عمیق تر از آن است که به نظر ها می رسد. پیام اصلی این رویداد تاریخی شکست یک توهم در برابر باوری استوار بود. در غزه به جای آدم ها بیشتر این افکار و عقاید بود که در برابر هم ایستاده بودند. در یک طرف اندیشه ی فناوری محورِ انسان پرستِ تمدن غربی با کبر و غرور هیاهو به راه انداخته بود و از سوی دیگر چند موحد متوکل به خدای یگانه با صبر و استقامت چشم بر ریسمان آسمانی حق دوخته بودند.

این نبرد تکلیف آینده جهان را روشن ساخت. شاید عده ای  هنوز از عبارت زورمآبِ روی میز بودن همه ی گزینه ها بهراسند اما حکمای عالم می دانند که این آخرین گزینه ی توحش مدرنیته نیز در برابر ایمان و صبوری اندک مسلمانان محاصره شده در منطقه ای کوچک تر از یک شهر بزرگ، به شکست انجامیده است.

هر انسان آگاهی در جهان سهمی از این پیروزی خواهد داشت اگر با چشم عبرت و صادقانه به این نشانه ی خداوند بنگرد. این رحمت الهی برای ما نیز پیام آور این حقیقت بود که تا ایستادگی نکنید بر شیاطین غلبه نخواهید یافت. بی شرمانه است اگر کسی پندارد، پیروزی پر غرور امروز امت فلسطین نتیجه ی سازش در معاهده ی کمپ دیوید یا مذاکرات اخیر مصر بوده است. اگر مقاومت و دست قدرتمند مجاهدان غزه نبود، قاهره عرصه ی تسلیم رژیم درنده خوی صهیونیستی نمی شد. قاهره تنها عرصه ای بود برای پذیرفتن شکست و الا تکلیف نزاع در جای دیگری روشن شده بود.

بر ماست که از این مقاومت و این مذاکرات پند گیریم هر چند صاحبان قدرت، ما را  وعده به دوزخی سوزاننده دهند.

۰ نظر ۰۵ شهریور ۹۳ ، ۱۰:۰۷
زندانی زندانی

بگذار تا کودکان غزه را به خاک و خون بکشند، مگر درخت حقیقت جز با خون مظلومان قد می کشد؟ مگر خواب زده های عصر مدرنیته را، جز با فریاد های مادران شهدا می توان بیدار کرد؟ آن دم که صدای منطق در هیاهوی شیپور مزدوران شیاطین به گوش نمی رسد مگر جز با پاشیدن خون گلوی کودکی مظلوم می توان دهان یاوگویان جهانی را -که به دفاع از حقوق یهودیان زبان می چرخانند- در هم شکست؟

تصویر مظلومیت این قوم همان حقیقت عریانی است که کسی توان انکار آن را نخواهد داشت. برای کودکان غزه نگریید، اینان رسولانی مأجورند که از سوی پروردگار خویش فرمان گرفته اند تا گرد غفلت از چهره ی انسانیت بزدایند. هرگز مپندارید که اینان در کشاکش روزگار در محاصره ی حرامزادگان گرفتار آمده اند نه؛ بی شک به عملی صالح که پدرانشان در گذشته های دور یا در جهان پیشین بدان اراده نموده اند، خداوند اینان را به رسالتی ابدی برگزیده است. گویی قلوب انسان ها آنچنان سیاه شده بود که دیگر توان مبارزه با شیاطین را نداشت و خدا از میان بندگانش به کودکان اکتفا نمود و چنان حکیمانه روح آزاد این فرزندان محمد صل الله علیه و آله را در برابر فرزند نامشروع شیطان قرار داد که تمام  نخوت او یکباره در هم شکست.

بکشید و این حنجره های به سخن نیامده را از هم بدرید و آنچنان از این خونابه ها بنوشید تا جنهم به یکباره در میان بند بند ظلمت و سیاهیتان زبانه بکشد و طلوع صبح را به جهانیان نوید بخشد.

کودکان غزه پیش از آنکه دست در گیسوی زندگانی کشند با او وداع کردند تا از جهان، فردایی سپید را روایت کنند که دیگر در آن هیچ کودکی زیر چکمه های دروغ و ثروت کشته نشود؛ و بی شک، چنین خواهد شد.

۰ نظر ۰۲ مرداد ۹۳ ، ۱۸:۱۸
زندانی زندانی

دریای خونی که امروز تمدن غربی در سرزمین مقدس فلسطین به راه انداخته است، آیینه ی صافی است که می توان در آن فردای جهان را به نظاره نشست.

قدرت های انسانی انسان محور ، همواره حکومت خویش را بر ستون های محاسبات ناقص بشری بنا می کنند و از این رو همواره به وسیله ی عمل توحیدی  محکوم به زوال می گردند.

عمل توحیدی عملی است که یک موحد راستین در آن چشم از اسباب زمینی فرو می بندد و دل خویش را به ریسمان نادیدنی ایمان -که از آسمان آویزان شده است- گره می زند. و دراین هنگامه است که می توان پیشاپیش با طمأنینه این آیه را زمزمه کرد: کَم مِن فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَت فِئَةً کَثیرَةً بِإِذنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصّابِرینَ.

بزرگترین دستاویز ابرقدرت های امروز جهان همانند پیشینیانشان در تاریخ، پیش بینی وقایع عالم است تا پیش از آنکه حرکتی در برابر آنان شکل یابد آن را نابود کنند. گذشتگان با جادو، تعبیر خواب و نجوم چنین می کردند و ابرقدرت های دروغین امروز با علم و تکنولوژی. و گویی تکبر خواب آلوده ی این طواغیت نیز سرچشمه در همین خیال باطل دارد.

اما این خداوند است که به قدرت خویش بندگانش را در راه عمل توحیدی یاری می رساند تا قدرت پوشالی مستکبرین را در هم بکوبد.

انقلاب اسلامی به پرچمداری موحدی به نام خمینی کبیر در عصر جدید، نوید بخش این حقیقت بود. بی شک هیچ متفکر و هیچ سیاستمداری تحقق انقلاب اسلامی را به این سرعت پیش بینی نمی کرد. این رشته امروز در غزه سر برآورده است و مجاهدان و مبارزان آموخته اند که با عمل توحیدی می توان بر اسباب بی مایه ی منکران فائق آمد.

و بی شک آینده زمین را همین عمل توحیدی موحدان  رقم خواهد زد. و منکران هر بار در محاسبات خود خدا را نخواهند دید و باز چنان که سنت الهی بر آن رفته است دچار شکست خواهند شد.

وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ
۰ نظر ۰۱ مرداد ۹۳ ، ۱۵:۳۷
زندانی زندانی