افکار یک زندانی

« الدنیا سجن المومن »

افکار یک زندانی

« الدنیا سجن المومن »

افکار یک زندانی

امام صادق (علیه السلام):
«بنویس و علمت را در میان دوستانت منتشر ساز و چون مرگت رسید آن ها را به پسرانت میراث ده زیرا برای مردم زمان فتنه و آشوب میرسد که آن هنگام جز با کتاب انس نگیرند.»
اصول کافی، باب فضیلت نوشتن، حدیث یازدهم.

اگر ایمان به فرموده پاکان چیزی جز حب و بغض نباشد، پس باید آدم ها را از آرزوهایشان شناخت. چرا که آرزوها تبلور عریان خواسته های بشر است و کیست که نداند، خواستن میوه ی دوست داشتن است. آرزوی من اما این است که بالاخره یک روز، بستری از پنبه های سفید برایم پهن کنند و درون یک جعبه ی چوبی بگذازندم و روی جعبه را با پرچمی منقش به نام او(جل جلاله و عظم شأنه) بپوشانند و سپس روی دستان امت مسلمان رهایم سازند و من در قهقه ی مستانه ی خود، همانند پری سبک بر روی امواج خروشان دست ها در حرکت باشم، بی آنکه خبری از خویشتن داشته باشم چرا که حضرت روح الله فرمود شهید نظر می کند به وجه الله و آنکه را که نظر به او بیفتد، دیگر خبری از خود نخواهد داشت.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">