در جستجوی دانایی
چند روز پیش در پی طعن کریه و ناخودآگاه یک دوست، سر به جیب خود فرو بردم و اندیشیدم که دانایی چیست؟
آیا دانایی انباشتن محفوظات فراوان در ذهن است؟ آیا مررو چند باره ی مجلات زرد علمی و فروش متاع دست به دست شده ی آن در محافل شبه اندیشه، قدم در مسیر دانایی است؟ آیا شرکت مداوم در دوره های علم نمایِ شهر فرنگی که از هر بابی سخنی می گویند به معنای آموختن دانایی است؟ آیا سرک کشیدن چند باره در موسسات زبان خارجی و فراگیری فرانسه و آلمانی و یونانی به صرف این بهانه که "زبان علم را باید آموخت"، فراگیری زبان دانایی است؟
یا شاید دانایی پیگیری موضوعی است که انسان سعادت خود را در آن می جوید و شاید دانش پاسخ به سوال درونی انسان مبنی بر چگونه زیستن است. اگربه دنبال این سوال که "چگونه باید زیست؟" کتابی خواندیم، کلاسی رفتیم و یا زبان دیگری را آموختیم،بی شک همگی از سر دانایی است.
و شاید اگر برای پاسخ به سوال ما کتابی نوشته نشده است یا کلاسی برگزار نمی شود که کمکی در جهت یافتن پاسخ باشد سزاورتر آن است که در کتابخانه اندیشه ی خود به دنبال پاسخ باشیم.
و در پایان اگر اصولا چنین سوالی نداریم، همان بهتر که سر به زندگی روزمره نماییم و نام دانش و دانایی را دست مایه ی برآوردن خواسته های نامشروع انسانی از جمله سودای شهرت و نشستن بر یک صندلی چرمی بزرگ ننماییم.
به امید روزی که دانایی از مشرق صداقت و جستجوی حقیقت سر بر آورد و جان های تشنه را از دانش سیراب کند.